Dzień 34 – 11.03.2013

godzina 7.30 – pociąg

            Podróże pociągami są niczym youtube. Gdy człowiek myśli, że widział już wszystko i nic go nie zaskoczy, nagle wszystko się zmienia. Tym razem podróż w towarzystwie znajomych przebiegała dość sprawnie. Oczywiście tylko do pewnego momentu. Nagle pociąg stanął.

– O nie, znowu to samo! – warknął kolega. – Mówiłem, że ostatnio ciągle tutaj się stoi i traci czas!

– Mówiłeś, że wtedy jak stałeś ukradli kable. Nie kradnie się kabli w poniedziałek przed ósmą. Nikomu nie chciałoby się wstawać w poniedziałek tak wcześnie – odparłem.

– No widzisz, a jednak. Znowu nie jedziemy! Ktoś jednak kradnie przed ósmą.

– To nie jest możliwe – odburknąłem.

            Pasażerowie zaczęli być coraz bardziej zirytowani. Pociąg spokojnie czekał na peronie. Nikt nie wiedział czemu nie rusza. Zaczynało robić się coraz głośniej. Ludzie pomału tracili cierpliwość. Do pojazdu weszło kilka nowych osób, które stanęły dokładnie obok mnie i moich znajomych.

– Oh, czemu to nie jedzie?! – zapytałem wzdychając.

– Ktoś zemdlał, czekamy na pogotowie – odparł jeden z nowych pasażerów. – Widzieliśmy jak dzwonili po karetkę!

– Wspaniale. Ludzie nie mają już kiedy mdleć – odparłem.

– Chyba jednak miałeś rację – wtrącił mój kolega – Nikt nie kradnie przed ósmą rano.

– Tak jak mówiłem. Komu by się chciało wstawać w poniedziałek.

godzina 8.45 – uczelnia

            O nie! Koszmar minionych lat powraca! Projekty polegające na rysowaniu maszyn i urządzeń! Tak bardzo cieszyło mnie, że takie przedmioty skończyły się na drugim roku, a tu nagle w ten niepozorny, poniedziałkowy poranek usłyszałem:

– W ramach projektu wykonają państwo rysunek złożeniowy. Oczywiście można rysować na komputerach.

– Kurwa mać, zwariował – podsumował Maciek.

godzina 10.00

            Jak podejrzewałem – prowadzący z matematyki powiedział „przykro mi, ale nie mam dziś czasu” gdy poszedłem spytać go o swój problem. Razem z Maćkiem wybraliśmy się na spacer do Biedronki. Postanowiliśmy kupić sobie po pączku. Już dawno nie czuliśmy tego smaku. Niezapomniany smak. Niestety w negatywnym tego słowa znaczeniu. Kto nie jadł pączków z Biedronki, nie wie czym jest życie. Chyba w 80% składają się z cukru. Zjedzenie trzech pod rząd wydaje się praktycznie niemożliwe.

godzina 17.00 – mieszkanie

            Czytając „Przeminęło z wiatrem” zastanawiam się jak to możliwe, że główny bohater jest tak podły, fałszywy i wstrętny, a mimo wszystko czytelnik darzy go sympatią. Scarlett wydaje się nie mieć żadnych skrupułów, chociaż książka dopiero zaczyna się rozkręcać. Najbardziej przypadło mi do gustu gdy wzięła ślub z narzeczonym swojej koleżanki. Dlaczego to zrobiła? Powód był prosty: usłyszała jak tamta ją obgadywała, a że to był jedyny jej adorator, gdy Scarlett została jego żoną, tamta została starą panną. Wspaniałe podejście do sprawy!

Podsumowanie dnia: To nie był udany dzień…