Dzień 228 – 21.09.2013

godzina 11.30 – mieszkanie

            Rodzina ma to do siebie, że potrafi wkurwić zawsze i wszędzie, w dni powszednie i w święta, w zdrowiu i w chorobie. Dzisiaj mam jechać pomóc babci w sprzątaniu mieszkania  (co jest całkowicie bezsensowne, skoro dalej trwa tam remont). Problem jest taki, że ona opiekuje się Zuzią i mogę do niej pojechać dopiero gdy wróci do domu. Gdy mój kuzyn będzie ją odwoził to wpadną po mnie, bo oczywiście on nie może wejść na chwilę do babci i posprzątać. Nie wiem nawet o której godzinie przyjadą, ja przecież nie mam co robić i mogę czekać na ich łaskawe zjawienie się.

godzina 15.00 – autobus

            Wracam od babci. Zgodnie z tradycją panującą w naszej rodzinie od jakiegoś czasu – pokłóciliśmy się odrobinę. Coś mamy wyjątkowo nerwową atmosferę.

godzina 19.00 – u Anety

            Mama pojechała w odwiedziny do Anety, więc zabrałem się razem z nią. Jestem ciekaw czy Kaja narysowała te obiecane rysunki.

– I jak? – spytałem.

– Och, mam kilka szkiców, ale to jeszcze nic wielkiego.

– Pokaż! – ucieszyłem się.

– Nie, jeszcze nie! Są niedokończone, nie będę ich pokazywać. Muszę zrobić coś lepszego.

– Jak uważasz – westchnąłem.

– A ile mam jeszcze czasu?

– Sam już nie wiem kiedy to zaczniemy. Za tydzień będą powstawać filmiki, więc myślę, że jeszcze masz około tygodnia.

– Postaram się coś zrobić. Myślę, że w tydzień dam radę nawet kilka narysować.

– Zobaczymy – odparłem.

Generalnie straciłem już nadzieję, że te rysunki powstaną, ale może Kaja mnie miło zaskoczy. Nie znam nikogo innego zajmującego sie rysunkiem, a skoro jej studia mają przygotowywać do pracy w wydawnictwach, to podejrzewałem, że będzie mogła pomóc. Niestety zaczynam mieć wrażenie, że narysowanie czegoś na podstawie tekstu nie idzie jej najlepiej. Cóż, najwyżej nie będę miał ładnych ozdobników. Nie są niczym niezbędnym, ale po prostu mile widzianym.

Podsumowanie dnia: Jejku.